Zondag 12 november 2023, rond de klok van kwart voor negen in de ochtend. De leden van de feestkapel druppelden De Vrolijke Noot binnen om eens te beginnen met een lekker bakkie koffie van het huis en rustig de bus in te laden. Buiten was het waterkoud, maar gelukkig wel droog en volgens de voorspellingen zou het de hele dag zo blijven. Voor de tijd van het jaar weinig raars aan. Ook Raymond Been, onze chauffeur voor deze muziekklus, was gezellig van de partij om ons met onze mooie touringcar veilig op en neer te brengen naar het park van de Euromast; het startpunt van de Maastunnelloop. Volgens planning vertrokken wij dan ook een half uurtje later en kwamen keurig op tijd aan bij het startpunt, waar we de bus weer uit stapten, nadat we een parkeerplekje hadden toegewezen gekregen en Petra de nodige info had ingewonnen.
We begonnen met het spelletje “Ontdek Je Hekje”, want in het park stond her en der een dranghek, vanwaar we per hek één nummer speelden en doorwandelden naar het volgende hekje. Dat waren zo’n vier á vijf hekjes. Toen we bij het laatste hekje het aanwezige publiek even goed hadden laten weten dat “die herriemakers uit Leidschendam” er waren, mochten we het traject terug lopen om ons aan het water op te stellen, zodat we de lopers feestelijk konden verwelkomen. Inmiddels hadden wij geen vingers meer over van de kou, maar dat wisten we met vrij veel gemak te trotseren met Knarrenhumor. Gelukkig was er wel aan flesjes koud water gedacht, waar we in tegenstelling tot twee maanden geleden niet heel veel gebruik van maakten. Daar aan de waterkant hebben we flink wat muziek gemaakt. Sowieso als er een run langs kwam. En daar tussendoor wat ‘music for fun’ buiten ons repertoire, om warm te blijven (wat niet helemaal gelukt is) en daar werd Sinterklaas- en Kerstmuziek ook niet bij geschuwd. Dat resulteerde in non-stop muziek, waarbij we erg hebben gelachen. Ook het langslopend publiek kon dat zo te zien erg waarderen, want tijdens het hele optreden werden we veelvuldig gefilmd en gefotografeerd! Ook bleek er een jongetje zijn 9de verjaardag te beleven, waarvoor we spontaan het Lang Zal Die Leven inzetten. Dat jongetje zijn hart ging helemaal open! En ook mochten we live met een meneer mee naar Vietnam: hij was met zijn dochter uit Vietnam aan het beeldbellen en wilde zijn spontane confrontatie met Feestkapel De Blaasknarren met haar delen. We hebben zelfs heel spontaan met haar gesproken. Erg leuk!
Daarna kregen we pauze, waarbij we van restaurant De Ballentent heerlijke warme chocomel met slagroom kregen aangeboden en ons tegoed mochten doen aan een warme snack in dat snacktentje ernaast (waarvan ik de naam niet heb meegekregen). Dat ging er bij iedereen natuurlijk wel in met die kou!
Na deze opwarmende pauze haalden we de rest van ons repertoire uit de kast om de vele runners feestelijk binnen te halen en na een mooie, lange set wandelden we uiteindelijk weer terug richting bus. Dat was het einde van het optreden voor de run, maar daarmee was voor ons de kous nog niet af…..
Zoals in het vorige verslag al verteld, genoot onze Margaret haar aller laatste optreden met De Blaasknarren. En natuurlijk hadden wij voor deze bijzondere gebeurtenis nog wat voor haar in petto. Terug gekomen bij de bus werd er een mooie groepsfoto gemaakt als aandenken; foto met dank aan Raymond Been, en speelden we nog één keer Margaret’s lijflied “I Did It My Way”, wat behoorlijk emotioneel was voor ons allemaal; er werd na dit nummer menig traantje weg gepinkt.
De instrumenten werden weer ingeladen en vertrok de bus, gevuld met allemaal diepvriesknarren, richting Leidschendam, waar we onze spulletjes opruimden en huiswaarts keerden om te ontdooien en bij te komen van een erg leuk optreden.
Via deze weg bedanken wij de Inofec Maastunnelloop en de Epic Runs voor de uitnodiging en gastvrijheid. Ook Restaurant De Ballentent én dat snacktentje ernaast willen wij bedanken voor de heerlijke opwarmer. Mochten jullie ons volgend jaar weer willen hebben, dan houden wij ons “warm” aanbevolen. J